سازند آسماری (مخزن بزرگ هیدروکربوری) یک توالی کربناته ضخیم با سن الیگوسن- میوسن در حوضه رسوبی زاگرس در جنوب غرب ایران است. این سازند در تنگ پیرزال واقع در شمال شرق دهدشت با ضخامت 180 متر ملاحظه میشود.تحلیل های بیو استراتیگرافی این سازند نشانگر سه بیوزون در این سازند بوده که سنی معادل الیگوسن(کاتین) تا ائوسن پیشین(آکوتانین- بوردیگالین) به سازند آسماری در این منطقه میدهد. در این پژوهش نه میکرو فاسیس مختلف مشاهده میشود که معرف پنج محیط رسوبی: منطقه جذر و مدی، لاگون محصور، لاگون باز، سد ودریای باز میباشد. در این تحقیق، انواع تخلخل در این سازند به گروه های تخلخل اولیه (انواع درون دانه ای و بین دانه ای) و ثانویه (حفره ای و شکستگی) تقسیم شدند. تخلخل ثانویه در این سازند ناشی از انحلال پس از رسوبگذاری است و حاصل از تغییر در تخلخل اولیه می باشد. در بخش مورد مطالعه، سیمان باعث کاهش تخلخل می شود، اما فرایند انحلال منجر به تشکیل تخلخل حفره ای و فرایند تکتونیکی منجر به ایجاد تخلخل شکستگی می شود. در این مقطع، تخلخل های حفره ای- تماسی (بین دانه ای، دولومیتی و خردشده) باعث افزایش تخلخل و نفوذ پذیری می شوند، در طرف دیگر، تخلخل های حفره ای-مجزا (از قبیل قالبی) باعث افزایش تخلخل کل می شوند، اما نقش مهمی در نفوذپذیری انحلال مواد معدنی ناپایدار، فرایند عمده ای است که باعث افزایش تخلخل و سپس نفوذ پذیری با بزرگ شدن حفره ها و حفره های منفی می شود.
سعیدی رضوی, بهزاد. (1396). آنالیز میکرو فاسیس، محیط رسوبی و انواع تخلخل درسازند آسماری در منطقه تنگ پیرزال(شمال شرق دهدشت)، حوضه زاگرس، ایران. نشریه تتیس, 5(4), 380-411. doi: 10.30473/jtethys.2018.41006.1017
MLA
بهزاد سعیدی رضوی. "آنالیز میکرو فاسیس، محیط رسوبی و انواع تخلخل درسازند آسماری در منطقه تنگ پیرزال(شمال شرق دهدشت)، حوضه زاگرس، ایران". نشریه تتیس, 5, 4, 1396, 380-411. doi: 10.30473/jtethys.2018.41006.1017
HARVARD
سعیدی رضوی, بهزاد. (1396). 'آنالیز میکرو فاسیس، محیط رسوبی و انواع تخلخل درسازند آسماری در منطقه تنگ پیرزال(شمال شرق دهدشت)، حوضه زاگرس، ایران', نشریه تتیس, 5(4), pp. 380-411. doi: 10.30473/jtethys.2018.41006.1017
VANCOUVER
سعیدی رضوی, بهزاد. آنالیز میکرو فاسیس، محیط رسوبی و انواع تخلخل درسازند آسماری در منطقه تنگ پیرزال(شمال شرق دهدشت)، حوضه زاگرس، ایران. نشریه تتیس, 1396; 5(4): 380-411. doi: 10.30473/jtethys.2018.41006.1017
)